Bungy Ledge Swing and the Luge - NU MET VIDEO!!!

Vandaag was dan de grote dag, met name voor Sjacko en Marissa, die van de Ledge Swing zouden gaan. Ze hadden goed geslapen en we waren al op tijd op de berg. Hanna kon (mocht) dit nog niet doen en die is wel met de 'Luge' geweest. Verder laat ik de beschrijving graag aan henzelf over. We hebben er weer mooie officiële foto's en een video bij.

Marissa:

BUNGYSWING!!!!


Ik had altijd al gedacht: Bungyjumpen? nee, dat is een stapje, eh.. sprongetje te ver voor mij.
maar toch! toch had ik het gedaan! De bungyswing! en ik zal je nu vertellen hoe dat ging…
Het was 11 uur, het hek ging open en we mochten erdoor. Eerst liepen we naar een gebouwtje. waar we een handtekening mochten zetten. daarna mocht ik op de weegschaal.. dat was wel heel spannend voor mij, want ik ben niet zo zwaar en was daarom bang dat ik onder de 35 kilo zat. ik ging erop staan en probeerde me zo zwaar mogelijk te maken. (wat natuurlijk niet werkte) en.. 35,60! Het had maar 0,60 gescheeld of ik kon mijn droom niet waar maken! Precies als met mijn leeftijd: het was vanaf 10 jaar.
Nou, we kregen het kaartje en liepen naar het uithangende blauwe gebouwtje waar we een pak aan kregen. ik had liever dat Sjacko eerst ging en dat vond hij goed. De mannen riepen 1..2.. maar..
Sjacko zei snel: wait wait! is this bungyjump? “yeah” zei de man. En hij zei: “oh no, i do the bungyswing!” en zo zijn we op het nippertje ontsnapt aan een te gewaagde sprong..
Dus namen we de bungyswing. En Sjacko ging weer eerst. de man legde alles uit en ik ging snel naar het hek om te kijken. Tjak! En hij trok de pin eruit. daar ging hij, als een swingende grasmaaier aan het touw. En wat ging hij hoog! Echt gaaf. Een heleboel publiek was er ook gekomen, heel toevallig, maar ze kwamen wel voor iemand anders. nadat Sjacko opgehesen was, mocht ik..

De sprong van je leven

De man knoopte allemaal touwen aan mijn pak vast en ik mocht met mijn voeten over de rand van het gebouwtje hangen..(tip: kijk niet naar beneden..) en ik mocht me laten zakken. De meneer legde uit wat ik mocht doen. Ik mocht eerst een gesp vastmaken aan het touw boven mij. en hij begon daarna gelijk met aftellen! 1…….. 2………. 3…… TJAK! de pin eruit! Dat gaf echt een kracht! ik sjeesde super hard naar beneden. zo snel dat ik geen aaahhh kon schreeuwen (ik probeerde het wel maar mijn hersens gaven zo’n hard bevel om te schreeuwen dat ik klonk als een schor oud mannetje: a-ahh..

Voor ik het wist zat ik daar heerlijk te slingeren. En ik schreeuwde: AMAZING! AMAZING! want dat was het ook. Na wat heen en weer gezwaai, lieten ze een touw zakken, wat ik moest vastgespen aan een ring maar dat begreep ik niet goed en duurde dus een poosje.. Maar uiteindelijk ging ik wel omhoog.

Wat een ervaring! Wat een adrenaline! Het was kort maar krachtig!

En zo ga ik nu met sprongen in spannende dingen vooruit.

Bungy-jumpy’s,

Marissa

Sjacko:
Geen woorden maar daden!
In NL zei ik dat ik wel zou durven bungee jumpen. Maar toen ik over de afgrond van een brug keek begon ik te twijfelen. Is dit wel verstandig, zou ik wel durven springen, zou ik het wel leuk vinden. Dus ik kreeg de kans of zwemmen met dolfijnen of bungee jumpen. Dus ik koos dan toch maar voor zwemmen met dolfijnen 50% omdat dat langer duurt en in totaal wel leuker is 50% Vanwege de twijfels. Opgegeven moment gingen we kijken bij de brug waar bungee jumpen was uitgevonden en voor het eerste gedaan. Ik zag een kind van 13 Jaar springen. Zonder te gillen en een naakte man, hij zei dat hij het koud had bij het wachten. hij sprong schreeuwde en werd opgepikt door een bootje met een witte stok (en trok wat kleren aan) en kwam naar boven lopen. En toen wou ik weer graag bungee jumpen. We gingen even varen met de shotoverjet een 500PaardenKrachthebbende jetboats maar dat bevredigde me niet ik wou nog iets spectaculairder dus ik wou bungee jumpen. Dus toen we daar aankwamen stonden er allemaal toeschouwers (voornamelijk tieners) te kijken en waar de auto stond een begraafplaats. Ik was eerste (van de dag) En toen ik moest, hing ik aan een touw met allemaal haken aan mijn harnas en een klein rood lusje met een vreselijk klein pinnetje. Dat ik lostrok zodra die gast 3 2 1 …… gezegd heeft (bij die …. sprong ik) Bij de eerste seconde denk je dat je dood gaat. Daarna denk je het is eigenlijk helemaal niet zo eng.

Toen ik eenmaal boven was wenste ik mijn zusje succes. En ik ging bij de rest van de toeschouwers staan. Sommige gasten van 18 en 16 keken mij met groot succes aan. Dat je eigenlijk nooit meemaakt in een bungeejump-loos-leven. Er floot zelfs een meisje naar me (tijdens de sprong) en toen ik op het een na hoogste puntje kwam zei ik: ’’And I didn’t shit my pants’’ (want dat had wel kunnen gebeuren) en toen lachten alle toeschouwers aan de kant.

EINDE

Sjacko Wolfert

Hanna:

The Luge
We gingen naar Queenstown en eerst gingen we met een gondel helemaal naar boven op een berg. Marissa en Sjacko gingen met een hele grote schommel. Ik mocht samen met papa met de ‘Luge’. We moesten eerst een helm opdoen. Toen moesten we met een stoeltjeslift naar boven. Ondertussen zagen we de baan al. Uiteindelijk waren we er. We moesten eerst in de rij staan, maar dat duurde niet zo lang hoor. Uiteindelijk gingen we in een karretje, de Luge. Een mevrouw ging uitleggen hoe het werkte. Er zat een stuur op. Als je die naar voren doet, ga je rijden. En als je ‘m naar achter trekt dan rem je. Zo gingen we van de berg af over een baan.

We zijn 2 keer geweest. Je mocht niet tegen de zijkant van de baan botsen. Je ging soms door een tunnel en je kon heel hard. Je kon ook zacht. De eerste keer vond ik best wel moeilijk, want die duurde langer. Het was heel leuk.

Hanna

Wij zijn echt reuzetrots op onze kinderen dat ze dit hebben gedaan.