Lake Waikeremoana

zondag, 17 april

Vandaag begon de dag lekker zonnig en dat is mooi zo gebleven. Vanmorgen vroeg is Sophia inderdaad eerder uit bed gegaan om foto’s te nemen van de zonsopkomst. Dat leverde een paar mooie plaatjes op.

Vervolgens lekker een eitje gekookt en weer eens buiten op het deck gegeten. Dat was ook weer lang geleden. Afgelopen tijd had dat best vaker gekund in Palmerston, maar dan doe je dat niet omdat je midden in de stad zit en al snel weer door de sleur van het dagelijks leven wordt meegenomen.

Daarna gelijk maar even van de gelegenheid gebruik gemaakt om een foto van het huisje – eh ik bedoel bach natuurlijk – te maken.

Zoals je ziet staat het op palen en daaronder zijn de eigenaars nog bezig met het verder opbouwen. Maar de bovenverdieping is dus veel ouder en gewoon helemaal ingericht. Het is natuurlijk lekker ruim, zeker in vergelijking met de cabins op de vakantieparken, waar we de komende tijd weer mee te maken zullen krijgen. Op een paar kakkerlakken na, bevalt het ons prima.

Volgens plan zijn we vandaag naar Lake Waikeremoana gegaan. Daar moesten we een eindje voor terugrijden en vervolgens een stukje naar het noorden. Maar dat is niet zo heel erg, want de prachtige omgeving maakt autorijden tot een groot plezier. Het laatste stuk bestond wel uit grote gedeelte gravelroad (grint dus) en volgens de TomTom zouden we daar wel een paar uur overdoen. Gelukkig had hij echter ongelijk en waren we er binnen een redelijke tijd. Rondom het meer zijn allerlei mooie plekjes waar je prachtige uitzichten over het meer hebt. Je kunt er ook helemaal omheen lopen – het is een van de NZ great walks – maar daar moet je dan wel een aantal dagen voor uit trekken. Wij hebben wat rondgestruind bij het begin van deze wandeling en lekker gepicknickt.

Zo’n 10 km verderop langs het meer waren de prachtige Papakorito watervallen. Daar kon je makkelijk dichtbij komen.

We zijn weer redelijk op tijd terug gegaan, want Sjacko, maar ook de anderen, wilden nog heel graag de zee in. We hadden er nog wel veel langer kunnen blijven, want het is echt prachtig daar.

Op de terugweg kwamen we weer langs het beruchte plekje met de hoge golven en daar moesten we natuurlijk even stoppen. Dit keer hebben de kinderen maar gelijk de zwemkleren aangetrokken. Het leverde weer een heel spektakel op en we hebben daar prachtige foto’s en video’s van gemaakt. Wellicht dat we de serie nog wel een keer op het web plaatsen als we weer terug zijn. Maar bij deze toch alvast een paar mooie.

Volgens de kinderen is wat hen betreft de vakantie nu al geslaagd.

Morgen hopen we dus op ons gemakje richting Whakatane te vertrekken.