Laatste weekendje weg

Gisteren was het hier Queen’s Birthday. Ja, voor degenen die dat niet weten: Nieuw-Zeeland hoort bij het Gemenebest en dat betekent ze formeel nog Queen Elizabeth als koningin hebben. Verder heeft dat niets met het landsbestuur te maken, maar goed. Overigens heb ik ook niets, en dan ook niets, gemerkt van dit heuglijke feit in de trant van koninginnedag zoals wij dat kennen. De Kiwi’s hebben gewoon lekker een vrije dag en daarmee uit. Maar omdat het deze keer op maandag viel, betekende dit ook een extra lang weekend, dus kinderen vrij van school en dus hadden we gedacht om er nog één keer op uit te trekken. Eigenlijk hadden onze vrienden Jan en Marian ons uitgenodigd om op Queensday iets samen te gaan doen, maar dat hebben we gecombineerd door een cottage te huren dat op een steenworp afstand van hun huis staat. En dat is in Paekakariki, bij de Kapiti Coast. Niet al te ver van ons vandaan dus.

De weersvoorspelling was niet al te best, maar uiteindelijk is het nog wel meegevallen. De temperatuur was opvallend hoog en voor de verandering was het vrijwel windstil. Het was wel mistig en deze combinatie gaf een rustige, bijna mystieke sfeer. We hebben dus vooral genoten van de goede onderlinge gesprekken en het met mekaar optrekken.

Dit was de cottage waar wij 2 nachten geslapen hebben. Het was een heel mooi, knus huisje. Het schijnt een gouverneurshuis in Wellington geweest te zijn, wat ze in stukken hiernaar toe verplaatst hebben.

Het mooie is dat je op en helling zit, heel dicht bij de zee, wat altijd iets moois en romantisch heeft.

In de verte zie je Kapiti Island liggen.

En omdat het niet koud was, kon je ’s ochtends prima op de veranda ontbijten.

En zo zag het er van binnen uit. Met een houtkachel, die ondanks dat het dus niet koud was, wel brandde voor de gezelligheid.

En in het begin was het nog de Nintendo DS:

Later werden de Sjacko en Marissa gegrepen door het aloude schaakspel, wat het hele weekend favoriet bleef.

Sophia en Marian wilden graag origineel zijn en hadden ’s zondags dezelfde kleren aangetrokken. Leuk hè?

We zijn met hen naar de kerk gegaan, de New Frontiergemeente in Porirua. Dat was fijn en mooi. Ook nog wat oude bekenden gezien, zoals George en Pam, in wiens huisje we ooit de allereerst week hadden gewoon (alweer een half jaar geleden dus).

Verder hebben we die dag niet zoveel bijzonders gedaan, maar dus wel genoten van het huisje, spelletjes, lekker eten, gezelligheid, etc.

Op maandag zijn we met elkaar naar Eastborne dat aan de overkant van de baai bij Wellington ligt. Het was redelijk droog, en we werden van tevoren door Jan gewaarschuwd dat het daar altijd ongenadig hard waait, ondersteund door sterk fietsverhalen (;-)), waarbij je naar voren trapte, maar feitelijk achteruitging en de thee gewoon uit je mond waaide. Niets van dit alles toen wij er aan kwamen. Het was windstil, er hing een dikke mist en het water in de baai was bijna zo glad als een biljartlaken. Maar zoals gezegd, op zich gaf dit wel een aparte sfeer en we hebben lekker langs de kustlijn gewandeld, waar de kinderen allerlei leuke en mooie dingen op het strand vonden.

Na nog lekker ergens koffie gedronken te hebben, zijn we weer rustig terug gegaan naar Paekakariki. Daar hebben we nog lekker met elkaar gegeten en vervolgens afscheid genomen. Al met al was een relaxed en gezellig laatste weekend op één na. Nu nog een week voor de boeg.