Owlcatraz, Owlcapone e.a.

Helaas is het weer nu hier ook een beetje minder geworden: veel regen en vandaag temperaturen rond de 13 tot 16 graden. 's Nachts kan het nu ook af en toe flink afkoelen. Maar voor over een paar dagen geven ze al weer +20 op hoor, dus we mogen niet gelijk gaan klagen.
Afgelopen zaterdag hadden we eigenlijk nog een beetje geluk, want vanuit het zuiden begon het vanaf de middag droog te worden. We zijn toen naar "Owlcatraz" geweest in het plaatsje Shannon, een half uur rijden naar het zuiden. Owlcatraz is een uit de hand gelopen hobby van iemand die een keer een paar uilen heeft geadopteerd en er wat leuks van heeft gemaakt (kijk evt. zelf op http://www.owlcatraz.co.nz/). We hadden ons er dus niet te veel van voorgesteld. Het was ook niet druk, maar we werden rondgeleid door een aardige, ietwat zonderlinge, gids. Maar hij kon er wel enthousiast over vertellen. Naast uilen waren er nog wat andere dieren te zien, zoals weka's, struisvogels, kinu pig, etc. die de kinderen mochten voeren. Dat is natuurlijk altijd leuk. Hieronder een impressie.

Daarna zijn we nog even doorgereden naar het naburige dorpje Foxton. Een stelletje Hollanders hadden daar een molen gebouwd. Tja, je moet toch wat doen om de herinnering vast te houden...

Het zou zo een plaatje in Nederland kunnen zijn. Of is de vegetatie toch anders?

Vervolgens zijn we nog even naar de zee doorgereden in Foxton beach. De kinderen zijn dit keer alleen met hun voeten in het water geweest.

Afgelopen week zijn Sophia en ik nog een dagje wezen wandelen in Mangaweka. Dat is ruim een uur naar het noorden, dus onderweg hebben we ook nog allerlei dingen van de omgeving kunnen zien. Maar we moesten voor 3 uur weer terug zijn om de kinderen van school te halen.

Gelukkig heeft Sophia afgelopen week een aantal leuke kijkjes mogen nemen bij gelegenheden waar verstandelijk gehandicapten samen kwamen of woonden. Dat was wel leuk, want de kinderen zijn nu wel goed 'gesettled' op school, dus nu wil ze graag wat meer om handen hebben. Het lijkt er op dat ze nu een aantal leuke ingangen heeft gevonden om verder te ontdekken hoe ze hier vormgeven aan de opvang en integratie van verstandelijk gehandicapten. Maar te zijner tijd moet ze daar zelf maar wat meer over schrijven.

Afgelopen vrijdag hadden we nog een leuke uitnodiging staan van Elly Nederhof en Leo van Geel, die ik via mijn netwerk had opgespoord. Ze wonen (met korte tussenpozen in Nederland) al zo'n 15 jaar hier. Ze hadden nog twee andere Nederlandse stellen met kinderen uitegenodigd, dus het was een echt Hollands feestje. Het was erg gezellig om over elkaars ervaringen te praten en te reflecteren op het leven in NZ. Er zijn weer wat vervolguitnodigingen uit voortgekomen, dus dat is ook altijd weer leuk.

Weer een week achter de rug.