Als je naar Palmerston North gaat zie je heel vaak vanuit de verte al de vele windmolens. (Het is net zoiets als vroeger in mijn geboorteplaats Dirksland, dat je vanuit de verte de karakteristieke watertoren zag, dan wist je dat je bijna thuis was.) Het zijn er heel wat bij mekaar en ze staan midden in de heuvels wat normaal gesproken landbouwgebied zou zijn. Wellicht daarom heeft men de term 'windfarms' bedacht. Wij hadden ze dus ook al heel vaak uit de verte gezien, maar eigenlijk nog nooit van dichtbij bekeken. En als je een half jaar in Palmy hebt gewoond, moet je dat toch een keer gedaan hebben.
Afgelopen vrijdag zouden we dat gaan doen met de Nederlandse club, georganiseerd door Elly Nederhoff. Het weer voorspelde echter niet veel goeds, maar aanvankelijk viel het begin van de ochtend nog wel mee. Maar toen we eenmaal op weg gingen, begon het te regenen en trok het helemaal dicht. We zijn er nog wel naartoe gereden, maar besloten om maar niet te gaan lopen. Want met zulk weer zie je niets en dan is er ook niet zoveel aan.
Gisteren was het 's ochtends wel droog, maar 's middags hebben we een paar flinke buien gehad. Dat leverde wel een prachtige regenboog op.
Het was een complete boog, maar hij stond te dichtbij om 'm er helemaal op te krijgen.
Vanmorgen zag het er aanvankelijk ook dreigend uit, maar het klaarde helemaal op, dus dachten we: laten we dan nu een wandeling maken bij de windfarms. Dat hebben we dus gedaan zoals je hieronder kunt zien.
Omdat het hier altijd wel veel waait, schijnt het ook wel erg rendabel te zijn. Het is een duurzame vorm van energie, maar je kunt er natuurlijk over twisten of het nu wel zo'n mooi gezicht is. Maar goed, wij zijn er in ieder geval geweest, dus dat kunnen we ook weer van ons lijstje afvinken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten